دوچرخه سوارانی كه راحتی بيشتری می خواهند، دوچرخه برقی را به دوچرخه های دیگر ترجیح می دهند .اين دوچرخه ها در مدل های مختلف و انواع دوچرخه ايستاده و نشسته در سراسر دنيا توليد می شوند .
سيستم کار اين دوچرخه ها در اصطلاح Hybrid و یا ترکیبی هستند، به این ترتیب که نيروی پای دوچرخه سوار به همراه نيروی رانش موتور دوچرخه آنرا به جلو مي رانند . در اين نوع حرکت، دوچرخه سوار سرعت اوليه را فراهم می کرده و موتور دوچرخه نیز تامين كننده شتاب دوچرخه است، مخصوصا برای مسیرهای سر بالايی!
دوچرخه سواری با دوچرخه برقی لذت بخش است. چراکه به وسیله نيروی موتور با استفاده از دنده مناسب مانند موتور سيكلت می توان شتاب گرفت و پس از آن می توان موتور دوچرخه را خاموش كرد و فقط با کمی ركاب زدن، سرعت را دوچرخه حفظ نمود.
هنگام رسيدن به مسیرهای سر بالایی می توانيد موتور دوچرخه را روشن كنيد و بدون اینکه دنده را تغییر و یا کاهش دهید، به حركت خود ادامه دهيد. دوچرخه های برقی انرژی کمی مصرف کرده و بازدهي بسياري دارند . با حد اقل ركاب زدن مي توانید به اندازه 20 وات ساعت در هر مايل انرژی داشته باشید.
اگر كمي بيشتر رکاب بزنيد به راحتي مي توانيد مصرف انرژی را تا 10وات ساعت در مايل كاهش دهيد .اين عدد به معني کاهش مصرف بنزين معادل 1.25 ليتر بنزين در هر 1000 كيلومتر است . براي شارژ کامل باتري هم حداكثر 4 ساعت زمان لازم است . سيم كشي برقي خاصي براي دوچرخه های برقی لازم نیست، درست برخلاف خودروهاي برقي! و باتري این دوچرخه ها نیز با يك پريز 220 ولت به راحتي شارژ مي شود.
باتري و شارژر این دوچرخه ها آنقدر سبك هستند كه مي توان آنرا درون خانه يا محل كار برده و شارژ كرد .تقریبا از دهه 70 ميلادي وسايل نقليه ای که به MOPED یا موتور گازي معروف بودند به بازار عرضه شدند كه با نيروي ديزل حركت مي كردند و البته ركاب هم داشتند تا اگر سوخت وسیله تمام شد و يا موتور دو زمانه آن روشن نشد بتوان آنرا با رکاب زدن به حرکت درآورد .
اين وسيله نقلیه هاي ساده و ارزان براي رکاب زدن مناسب نبودند، چون سنگین بودند و با ركاب زني بدون موتور سرعت چندانی نمي گرفتند .در اوايل دهه 90 ميلادي تكنولوژي پيشرفت كرد و استفاده از موتور هاي برقي رایج شد. مزیت موتور برقي این بود که بر خلاف موتور هاي ديزلي يا بنزيني كوچكتر، سبكتر، تميزتر ، كم صداتر و كاملا مطمئن بودند.
دوچرخه های برقی هنگام ركاب زني در جاده هاي هموار در صورتی که سرعت ثابت می بود، وزن باتری دوچرخه و موتور آن زیاد محسوس نبود و در شرايطی ديگر نيروي رانش اضافي كه موتور ایجاد مي كرد، وزن اضافي آنرا جبران مي نمود .تجربه دوچرخه برقي سواری با دوچرخه سواری معمولی متفاوت است .
موتور دوچرخه برقي آسایش شما را در دوچرخه سواری فراهم می کند، به نحوری که بتوانيد بدن خود را در مواقعي درگير ركاب زني نكنيد و در مواقعي ديگر استراحت كنيد . بنابراين مي توانيد بخشی از مسیر را تا حد امكان ركاب بزنيد و از طرفی نگران برگشت نباشيد و در زمانی که عضلات شما در حال گرم شدن است مي توانید به موتور اعتماد کنید. به طور كلی افرادی كه در دوچرخه سواری، تمرينات ورزشی را دنبال می کنند از دوچرخه برقی راضی ترند زيرا شدت دوچرخه سواری و راحتی در تمرينات را آنها تامین می کنن و نه شرايط جاده.