خطاها :
هل دادن يا كشيدن دوچرخه سوار توسط ديگري به منظور بر هم زدن تعادل او , قرار گرفتن در باد دوچرخه ديگر تا مسافت 50 متر , توقف كوتاه مدت به ميل دوچرخه سوار و يا بمنظور تعويض با دوچرخه سوار ديگر , توقف ناگهاني و ايجاد حادثه , اعمال خشونت و رفتار ناشايست , ترك بدون دليل مسابقه , دريافت مواد غذايي در خارج از محوطه تعيين شده , توجه نكردن به علائم نصب شده , سد كردن راه دوچرخه سواران ديگر , گرفتن فرمان دوچرخه با يك دست هنگام عبور از خط پايان مسابقه . براي هر خطا جريمه هايي در نظر مي گيرند .
كشورها و چهره ها :
مسابقات دوچرخه سواري از ورزشهاي عمومي و مورد توجه در كشورهاي اروپا و آمريكا است . كشورهاي پيشرفته و صاحب نام در اين ورزش عبارتند از : فرانسه , دانمارك , آلمان , هلند , لهستان , ايتاليا و شوروي .
از دوچرخه سواران سرشناس جهان ميتوان به اين نامها اشاره كرد : ادي مركس ( بلژيك ) , برنارهينو ( فرانسه ) , يوپ زوتملك ( هلند ) , برنارته ونه ( فرانسه ) .
از قهرمانان دوچرخه سوار ايراني كه در ميدانهاي بين المللي پيروزيهايي داشته اند : جعفر گل طلب , امين سرور , اكبر پوده , داوود اخلاقي , خسرو حق گشا , حسن فرد , اسماعيل زينعلي , غلامحسين كوهي , منوچهر دانشمند , منوچهر روشن پور و علي زنگي آبادي .
تاريخچه رشته هاي المپيکي / دوچرخه سواري
دوچرخه سواري يکي از معدود ورزش هاي است که از ابتدا در تمامي بازي هاي المپيک بوده است.
شکوفايي اين ورزش در اواخر قرن نوزدهم، حضور آن را در اولين دوره بازي هاي المپيک مدرن در سال 1896 ضروري کرد.
برنامه مسابقات دوچرخه سواري در المپيک تغييراتي داشته اما در حال حاضر شامل مسابقات جاده، پيست، کوهستان و BMX مي شود.
مسابقات دوچرخه سواري جاده به جز المپيک هاي 1900، 1904 و 1908 هميشه در اين بازي ها حضور داشته است. مسابقات جاده انفرادي در المپيک 1896 آتن و تمامي ادوار بازي ها از سال 1912 به بعد برگزار شده است.
در سال 1960 مسابقات 100 کيلومتر تايم تريل تيمي جايگزين جاده تيمي شد اما اين مسابقات نيز بعد از المپيک 1992 بارسلونا از برنامه بازي ها حذف شد و در عوض مسابقات تايم تريل انفرادي جاده در بازي هاي 1996 آتلانتا برگزار گرديد.
مسابقات دوچرخه سواري زنان از المپيک 1984 لس آنجلس با برگزاري مسابقات انفرادي جاده شروع شد. از سال 1996 به بعد زنان هم توانستند همانند مردان در مسابقات تايم تريل انفرادي جاده شرکت کنند.
تا سال 1996 فقط دوچرخه سواران آماتور حق شرکت در بازي هاي المپيک را داشتند اما اکنون درهاي اين ورزش در المپيک که همواره تحت سلطه اروپايي ها بوده بر روي دوچرخه سواران حرفه اي نيز باز است.
اين مسابقات که در يک پيست بيضي شکل با پيچ 42 درجه برگزار مي شود، قدمتي ديرينه در بازي هاي المپيک دارد و به جز بازي هاي 1912 استکهلم که محدود به مسابقات جاده بود، در تمامي دوره ها برگزار گرديده است.
برنامه کامل مسابقات شامل رقابت هاي انفرادي و تيمي، سرعت و استقامت، تعقيبي ، تايم تريل و first-over-the-line-finishes است اما مسابقات مردان به خصوص در سال هاي اوليه و همچنين سال هاي اخير تغييرات زيادي کرده است.
مسابقات دوچرخه سواري المپيک بين سال هاي 1924 تا 1992 تغيير چنداني نداشت و شامل يک مسابقه سرعت، يک مسابقه تايم تريل به مسافت يک کيلومتر، يک مسابقه دو نفره سرعت و يک مسابقه تعقيبي تيمي بود. در سال 1964 مسابقات تعقيبي 4 کيلومتر افزوده شد و رقابت هاي دوچرخه دو نفره سرعت بعد از سال 1972 حذف گرديد. مسابقات امتيازي مردان نيز در المپيک 1984 لس آنجلس معرفي شد.
زنان براي اولين بار با شرکت در مسابقات سرعت توانستند در رقابت هاي دوچرخه سواري بازي هاي المپيک 1988 سئول حضور پيدا کنند. آنها در سال 1992 در مسابقات تعقيبي انفرادي 3 کيلومتر هم شرکت کردند و در سال 1996 مسابقات امتيازي به برنامه دوچرخه سواري زنان در المپيک افزوده شد.
در جريان المپيک 2000 سيدني چندين رشته جديد پيستي معرفي شد و اکنون زنان هم مي توانند مثل مردان در مسابقات 500 متر تايم تريل نيز شرکت کنند.
براي مردان مسابقات “مديسون”، سرعتي المپيک (سرعتي تيمي) و کرين افزوده شده است اما در بازي هاي المپيک پکن تغيير ديگري هم انجام شده و آن اينکه از اين پس مسابقات تايم تريل بر روي پيست برگزار نخواهد شد.